Şu an bu mesajı ruhen hasta bir şekilde yazıyorum. Neden mi? Çünkü iş hayatım, aşk hayatım, yeri geldiğinde de aile hayatım sarsıntıda. Tat alamaz oldum adeta hiçbir şeyden. Ahmet ile ayrılalı 5 ay oldu, hissettiğim şey ne mi? Hiçbir şey.. Çünkü zaten hep ayrıydık.. Km hesabı ile alakalı değildi mesefemiz, duygusal anlamdaydı ve en sonunda bitiverdi.. Akif İnan Anadolu İmam Hatip Lisesi’nde ücretli öğretmenlik yapıyorum şu an ve çocuklarla olmaktan inanılmaz keyifliyim. Fakat kendi mesleğim olmadığı için hep bi diken üstündeyim. Çeşitli işe alım başvurularında bulundum, sonları hüsran oldu. Şu an tek derdim iş hayatım, umarım 5 yıl sonra istediğim bir işte çalışıyor olurum. Şu sıralar konuştuğum biri var adı Kağan. Serap hocanın oğlu. Çok hoşlanıyorum fakat sonu hüsran olacak gibi.. Gerçi ilk konuştuğumuzda ‘ben bu çocukla evleneceğim’ dedim, içime öyle doğdu yani ama bakalım.. Aaa bir de unutmadan bugün Mustafa Acar okuldan ayrıldı ve ben ona 5 sene sonra bugünü hatırlatacağım dedim. Eğer hala görüşüyorsam onu ara ve yüzünde tebessüm oluştur. 🙂 (lütfen hala görüşüyor olayım ve lütfen hayal ettiğinden daha güzel bir konumda olsun.) Bunu okurken umarım hayatımda ki her şey yolunda olur. Değilse de kalk Berru yerinden, kendine gel! 5 yıl önce de bitik sayılırdın, şimdi de böyle olamazsın! İzin verme. İşin mi kötü? Et istifanı, evlenemedin mi? Amaaaannn salla gitsin. Birikmiş paran vardır herhalde, yoksa da salaklık etmişsin ama varsa hemen al sırt çantanı ve çık yola. Kendin ol, bir başkası değil! Umutsuz konuştuğuma bakma.. İçimden dua ediyorum şu an. Umarım her şey yolundadır diye. Anne ve babanı ara, Aslı’yı da, hatta o zaman yeğenin olur belki. Git hepsini gör bugün, öp sarıl. Bir kocan varsa bu gece dünyanın en mutlu insanı yap onu. Ve benimle evlendiği için ne denli şanslı olduğunu hatırlat. 🙂 Evlenmediysen de üzülme ama ne olur güzel bir iş bulmuş ol kendine.. ? Seni seviyorum kendim..